خدای من تویی تو

بسیاری از افراد، آنگاه به حقیقت و ارزش یک موضوع پی می برند که آن را با ضدّش مقایسه کنند. به عنوان مثال، زمـانی قدر سـلامتی را در می یابند که به مصیبتـی گرفتـار آیند و به قیمـت آب وقتی پی می برند که ساعت ها در تشنگی بسوزند. توجه به این ویژگی انسانی، در هر نوع آموزشی و به ویژه آموزش مفاهیم ارزشی و امور متعالی بسیار راه گشا و اثر گذار است.‌ توحید و اعتقاد به خدای یگانه، کیمیایی است که آدمی را از دوزخ شقاوت به بهشت سعادت رهنمون می گردد. قدر این حقیقت ناب را نیز در مقایسه با جهالتی که انسان های مشـرک بدان گرفتارند، بهتـر می توان دریافت. انسان ذاتاً پرستشگر آفریده شده است و نمی تواند بدون خدا زندگی کند. اگر راه حق را پیمود و سر بر آستان خدای واقعی که همان خدای انبیاست، سایید، به پرستش معبود حقیقی نائل گشته است، امّا اگر گرفتار ضلالت گردید و اسیر انواع و اقسام بت ها شد، حس متعالی پرستش را در گرداب گمراهی افکنده است.کتاب «خدای من تویی تو» به نوعی متفاوت، شیرینی توحید را به کودکان می چشاند و با نشان دادن زشتی بت پرستی و دیگر جلوه های شرک و کفر، آنان را با ارزش توحید آشنا می سازد.
در این کتاب، برای کودک روشن می شود که سرانجام دوری از خدای پیامبران، پرسش بت ها و معبودهایی است که به هیچ وجه ارزش پرستش ندارند. او همچنین، به شکل ساده، با شیوه ی استدلال متفکران اسلامی در نقد انواع و اقسام پرستش های گمراهانه آشنا می شود.کتاب «خدای من تویی تو» ضمن تأکید بر خدا جویی فطری کودک، عقل و خرد او را نیز به مدد می گیرد تا وی را یک گام دیگر به حقیقت توحید نزدیک سازد.