عبدالله حسن‌زاده هستم؛ دو – سه دهه‌ای کار کودک و نوجوان کرده‌ام آن هم بیشتر در نشریات کودک و نوجوان؛

در گذشته رسم بر این بود، اگر کسی می‌خواست در عرصه‌ی ادبیات کودک و نوجوان کتابی چاپ کند، ناشرها از آن یک پیشینه‌‌ی کار می‌خواستند و به خاطر همین نویسندگان رو به نشریات می‌آوردند، اگر نوشته‌‌اشان خوب بود در نشریه چاپ می‌شد و این برای ناشرها یک دلگرمی بود که طرف محک خورده و کارش در نشریات چاپ شده و این کار خوبی بود که در گذشته انجام می‌شد. اما متأسفانه الآن به این صورت نیست، طرف خودش پول داده و بعد هم می‌رود به عنوان ناشر و مؤلف از ارشاد مجوز کارش را هم می‌گیرد و چاپ می‌کند و تصوّر می‌کند نویسنده‌ی کودک و نوجوان است.

من در طول مدّت کارم در نشریات؛ بارها این مسئله را دیدم که افرادی نوشته‌های خیلی دم دستیِ عادی می‌آوردند و از من می‌خواستند که در نشریات چاپ کنم و بعد وقتی نگاه می‌کردم، می‌دیدم که این طرف اصلاً نه داستان‌نویسی بلد است و نه اصلاً راه افتاده می‌تواند کاری بکند. وقتی هم بهش می‌گفتم باید بروید دوره ببینید، می‌دیدم از کیفش کتاب در می‌آورد و می‌گوید من کتاب چاپ کرده‌ام. خیال کرده‌اند هر کسی که کتاب چاپ بکند، می‌شود نویسنده.

الآن هم هنوز دیر نشده. از ناشران کودک و نوجوان محترم می‌خواهم، استدعا دارم، اگر می‌شود وقتی کسی نوشته‌ای می‌آورد که آنها چاپ کنند؛ در همان زمینه‌ای که آن ناشر کار می‌کند، حداقلش این است که از او بخواهند که شما نوشته‌ای، چیزی در نشریات چاپ کرده‌اید یا نه. صرف اینکه خودش با سرمایه‌ی خودش برود چیزی را چاپ بکند، این ملاک برای نویسنده بودن نیست. لذا الآن وضع به این صورت شده و مشکلات مالی هم برای نویسنده و هم برای ناشر، لذا ناشرها چشم‌پوشی کرده‌اند. نویسنده‌های تازه‌کار؛ آنهایی که برای نوشته‌های خودشان ارزش قائل هستند، برای خودشان ارزش قائل هستند، هیچ موقع نمی‌آیند یک کار دمِ دستی را به ناشر بدهند. آسیب دیگری هم که در این زمینه هست، این است که بخاطر مشکلات مالی، یک سری از نویسنده‌ها به روزمره‌گی افتاده‌اند و شب می‌نشینند در عرض دو – سه ساعت یک چیزی، یک مجموعه شعری، یا چند داستان کوتاهی، جفت و جور می‌کنند، و اسم و رسمی هم دارند و نان اسم و رسمشان را می‌خورند و می‌خواهند بروند و بدهند چاپ کنند که این کار هم ضربه‌ای هست که خود نویسنده‌ها دارند به عرصه‌ی ادبیات کودک و نوجوان می‌زنند. درست است که باید حمایت‌های مالی بشوند، اما اینکه الآن حمایت‌های مالی به آن صورت نیست، این معنایش این نیست که ما خودمان با دست خودمان بیاییم عرصه‌ی ادبیات کودک و نوجوان را از بین ببریم. هر چند که جمعی از ناشران، همه نه، آنها هم دارند به اندازه‌ی خودشان به عرصه‌ی ادبیات کودک و نوجوان ضربه می‌زنند.