خانم طاهره رضایی «تصویرگر»

سلام و عرض احترام دارم خدمت شما سرکار خانم رضائی، لطف کنید معرفی کاملی از خودتون داشته باشید….

سلام، طاهره رضائی هستم متولد سال 1366 در شهرستان مشهد، اما در حدود سن 2 سالگی ساکن قم شدم و در شهر قم فعالیت دارم. تحصیلاتم دیپلم تجربی هست و بعد از آن بلافاصله مرا یکی از دوستان به یک شرکت تبلیغاتی معرفی کرد و از آنجا بود که رسماً مشغول به کار شدم.

چه موقع شما وارد بازار کار شدید؟

تقریباً حدود سال 88 بود که وارد شرکت نهرین شدم از همان زمان تقریباً می‌شود گفت وارد بازار کار هم شدم و تا الان نیز ادامه دارد…

مروری داشته باشید به اینکه از سال 88 تاکنون چگونه طی مسیر کرده‌اید؟

حدود 4 الی 5 سال استخدام شرکت نحرین بودم و با آن شرکت همکاری می‌کردم و بعد از آن چون سفارش‌های شخصی به من ارائه می‌شد، کم‌کم مستقل شدم و با انتشاراتی‌ها کار می‌کردم و با بعضی از ناشران مثل نشر براق، نشرجمال و نشر زائر ارتباط بیشتری داشتم. همچنین به‌واسطه‌ی همکاری با نشر براق با بعضی از نویسندگان عرب آشنا شدم و برای کارهای ایشان تصویرگری انجام دادم و در حال حاضر هم با آقای مهنّد از کشور عمان همکاری دارم که کار کودک انجام می‌دهند.

خانم طاهره رضایی «تصویرگر»

به طور ویژه برای کدام گروه سنی کار می‌کنید؟

بیشتر کودک بوده، تقریباً 80 درصد کار کودک بوده و الباقی نوجوان هم بوده. علاقمندی خودم بیشتر برای گروه سنی کودک بوده اما سفارش کارها هم تأثیر داشته است.

به غیر از قم با ناشران دیگر شهرها هم کار کرده‌اید؟

بله، با ناشرانی از اصفهان، یزد (که در حال حاضر هم کاری از ناشر یزدی در دستور کار دارم)، اراک و مشهد

سبک کار شما دستی هست یا دیجیتال؟

تقریباً پنج سالی که در شرکت نهرین کار می‌کردم دیجیتال بود و الان بیشتر دستی کار می‌کنم. البته انتخاب خودم کارهای دستی هست؛ چه به لحاظ قیمتی و چه از نظر آزادی عمل در کار که از سوی ناشر یا نویسنده با آن روبرو هستیم، دست تصویرگر را بازتر می‌گذارند…

قبل از نهایی کردن کار، آیا نظر بچه‌ها را در کارتان می‌گیرید؟

بله، با توجه به اینکه خودم مربی مهد کودک هم بوده‌ام، خیلی با بچه‌ها سروکار داشته‌ام و ارتباط داشتم و الان هم گاهی که به مهد دعوت می‌شوم، کارهایی که در دست دارم با خودم می‌برم و نظر آنها را می‌گیرم و اگر تکنیکی بخواهم در کارم استفاده کنم از نظر بچه‌ها استفاده می‌کنم.

چطور نگاه خود را به نگاه و فضای درونی بچه‌ها نزدیک می‌کنید؟

یادم میآید خودم وقتی بچه بودم، به کتابی که می‌دیدم و یا می‌خریدم به نقاشی‌های آن خیلی علاقمند بودم و هرکجا می‌رفتم، قلم و کاغذی از کسی می‌گرفتم و برای خودم نقاشی می‌کشیدم و الان هم با یادآوری آن دوران خودم و چگونگی نگاهی که داشتم و کار دیگری که انجام می‌‌دهم این است که مطالعه می‌کنم و با جستجو در گوگل مقالات مناسب در این رابطه را پیگیری می‌کنم و بدین ترتیب اطلاعاتم را کامل می‌کنم.

خانم طاهره رضایی «تصویرگر»

در بین اطرافیان و نزدیکانتان مشوّق هم داشتید؟

بله خانواده‌ام مشوق من بودند و هستند، به ویژه مادرم که خیلی مرا تشویق می‌کند.

شما در کارتان پیروی از الگویی خاص هم دارید؟

کار دیگران را زیاد می‌بینم، کار استاد پژمان رحیم‌زاده و قبلاً هم از کلاس ایشان استفاده کرده‌ام و کارهای ایشان را دنبال می‌کنم و در بین آثار خارجی هم جستجو می‌کنم و پیگیر هستم.

از کدام استاد و یا اساتید در کار تصویرگری بهره برده‌اید؟

ابتدا نزد استاد قربانی برای کار طراحی می‌رفتم و کارم را قوی کردم و بعد با دوستانمان جلسه می‌گذاشتیم و کارهایی که انجام می‌دادیم را نقد می‌کردیم و بعد از آن کلاس‌های استاد رحیم‌زاده را شرکت کردم.

برای کسانی‌که به رشته شما علاقمند هستند چه پیشنهادی دارید؟

با شرکت در کلاس‌های طراحی، کار طراحی خود را تقویت کنند، بعد از آن در کلاس‌های تصویرگری (که الان زیاد هم هست) حتماً شرکت کنند…

معضل در کار تصویرگری از نگاه شما چیست؟

یکی این‌که ناشران خیلی موافق نیستند که تصویرگر با نویسنده ارتباط داشته باشد، به نوعی نگاه مادی باعث این مسئله می‌شود؛ یعنی عجله می‌کنند که کار را سریع آماده کنید و برای چاپ برسونید. وقتی پیگیری می‌کنیم نویسنده چه کسی هست؟ خیلی سرسری با موضوع برخورد و عنوان می‌کنند که نیازی نیست به ارتباط با نویسنده. نویسنده در داستانی که می‌نویسد، صددرصد در ذهن خودش تصویرسازی درنظر دارد. در چنین حالتی اگر نویسنده بتواند آنچه در ذهن خود پرورانده با تصویرگر در میان بگذارد و با هم فکر کنند، قطعاً می‌توانند کار کامل‌تر و زیباتری ارائه دهند. من با توجه به اینکه کارهایم در اینستاگرام و فیس‌بوک ارائه شده و مخاطبانم می‌توانند آنها را مشاهده کنند، از همین طریق نیز توانسته‌ام با نویسندگان ارتباط گرفته و امکان سفارش مستقیم کار فراهم شده و تا حدّی این مشکل برای من برطرف شده است.

خانم طاهره رضایی «تصویرگر»

برای بالابردن سطح کیفی کار تصویرگری پیشنهاد شما چیست؟

این همان هست که تصویرگر بتواند با نویسنده کتاب هم‌فکری و مشورت داشته باشد. همچنین تصویرگر مطالعه‌اش را نسبت به کاری که انجام می‌دهد زیاد کند، علی‌الخصوص کارهایی موفقی که جایزه‌های ملی یا جهانی گرفته‌اند را حتماً ببیند… به علاوه کتابهای روانشناسی کودک را مطالعه کند و اگر کاری مربوط به منطقه یا کشوری دیگر هست، درباره‌ی آداب و رسوم و فرهنگ آنجا تحقیق کند. این ها همه می‌تواند در طراحی کارکترها و فضایی که آماده می‌کند بسیار مفید باشد.

چه آماری از کارهایی که تاکنون انجام داده‌اید می‌توانید ارائه دهید؟

زیاد بوده، البته بیشتر کارهایی که داشتم داستانی بوده‌اند و بعد کما بیش کار مجله (که همچنان نیز ادامه دارد)، مجلاتی همچون ارغوان، رشد کودک و نوآموز و بعد کار شعر

احیاناً در نمایشگاه‌ها و یا مسابقات حضور داشته‌اید؟

خودم حضور نداشتم، اما کارهایم به واسطه‌ی ناشر ارائه شده‌اند و در سال 2019 میلادی یکی از کارهایم برنده‌ی با کارکتری به نام «لبیب» جایزه شارجه کشور امارات شد که در میان چند کشور عربی مقام اول را کسب کرد.

در پایان این گفتگو اگر نکته یا نقطه نظری دارید بفرمائید…

اگر امکانی برای تصویرگران فراهم شود که مثلاً ماهی یک نوبت دور هم جمع شوند و پیرامون کار بحث و گفتگویی ایجاد شود به ویژه در خصوص کارهایی که در سطح ملی یا جهانی معرفی شده‌اند و جایزه گرفته‌اند صحبت شود خیلی مفید هست…

ممنون از وقتی که گذاشتید و تشریف آوردید…

من هم تشکر می‌کنم از شما بابت این برنامه‌ی گفتگو که شرایطش را برای ایجاد کردید…

خانم طاهره رضایی «تصویرگر»

keyboard_arrow_up