.
.
.
به گزارش شبستان یحیی علوی فرد، از شاعران و نویسندگان کشورمان در پاسخ به این سوال که در ادبیات تا چه اندازه می توانیم از خیال استفاده کنیم و تا کی و آیا استفاده از تخیل حد و مرزی دارد به خبرنگار شبستان، گفت: در ادبیات کلاسیک ، خیال همیشه یکی از دو رکن اصلی شعر بوده است. ما در تعاریف از شعر همیشه خیال را به عنوان یکی از بال های شعر در کنار موسیقی می بینیم.
علوی فرد اظهار داشت: امروزه نیز خیال در کنار دیگر ارکان شعری مثل زبان ، محتوا ، عاطفه و موسیقی یکی از رکن های تاثیرگذار است. این بحث تا بدانجا پیش می رود که برخی تفاوت شعر و نظم را در خیال می دانند و کلام موزونی که فاقد خیال باشد را شعر نمی دانند.
وی با بیان اینکه خیال به خاطر ایجاد زیبایی در کلام و خوشایند کردن آن نقش مهمی در آرایش کلام دارد، عنوان کرد: این نقش تنها منحصر به شعر نمی شود. در متون ادبی و تاریخی و داستانی نیز شاهد به کارگیری عناصر خیال انگیز هستیم.
علوی فرد معتقد است، خیال در ادبیات کودک و نوجوان یک چاقوی دو لبه است، یعنی ما خیال خوب و خیال بد داریم، البته خود خیال خوب و بد ندارد بلکه تاثیرات خیال به تاثیر خوب و بد بر می گردد.
این شاعر و نویسنده خاطر نشان کرد: در مخاطبان کودک و نوجوان ما با موجوداتی با تخیل کنترل نشده مواجه هستیم. بنابر این باید در انتقال مفاهیم ادبی و استفاده از تخیل برای آنها دقت ویژه داشته باشیم.